پیامک های توهین آمیز  لری ، هویت فرهنگی ما را تهدید می کند!


همه با هم در مواجهه با پیامک های توهین آمیز از قرآن کریم پیروی کنیم که می فرماید:

« وَ إِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَ قَالُوا لَنَآ أَعْمَالُنَا وَ لَکُمْ أَعْمَالُکُمْ سَلاَمٌ عَلَیْکُمْ لاَ نَبْتَغِى الْجَاهِلِینَ»

( ‌و هرگاه(مومنان) سخن لغو و بيهوده‌اي بشنوند از آن روي مي‌گردانند و مي‌گويند اعمال ما از آن ماست و اعمال شما از آن خودتان، سلام بر شما(سلام وداع و خداحافظی) ما طالب جاهلان نيستيم.»

مقدمه
پیامک یا sms پدیده ی نوظهوری است که در سال های اخیر با گسترش رسانه های جدید مثل اینترنت و موبایل به سرعت مورد توجه کاربران قرار گرفته است. اگر چه تلفن همراه باعث ارتباط و اطلاع رسانی سریع و آسان می شود،اما این ابزار بی طرف گاهی مورد سوء استفاده قرار گرفته ،فضای مضحکه آور و مسمومی پدید می آورد که تبعات و پیامدهای ناگواری از خود برجای

می گذارد. به عنوان مثال می توان عبارت ها و جمله های لغو و بیهوده ای که توهین آمیز و تحقیر کننده می باشد را در تیراژ وسیع با کمترین هزینه و در سریع ترین زمان سال داشت و به تخریب گسترده یک گروه یا قوم دست زد. متاسفانه برخی از افراد از این ظرفیت استفاده نموده برای سرگرمی و شوخی با پیامک بازی به تمسخر اشخاص و اقوام می پردازند. این اقدام موهن ضمن اینکه عملی نادرست و ناشایست می باشد می تواند پیامدهای ناگواری نیز داشته باشد که بارزترین آن تخریب هویت فرهنگی و به نمایش گذاشتن تصویری نامطلوب و نامناسب از اقوام ایرانی است.

برخی از زیان های بی شمار ارسال پیامک ها عبارتند از:

1- اتلاف وقت خود و دیگران با چیزهای بیهوده
2- خستگی چشم
3-اسراف مال در ارسال پیامك های بیهوده
4- اتمام سریع شارژ گوشی و اتلاف برق
5- توهین به مقدسات و ارزشهای دینی
6- دروغ بافی و شایعه بازی
7- توهین به اقوام، طوایف و افراد گوناگون
8- توهین به شخصیت های موثر و سازنده ی دینی، اجتماعی، سیاسی، و ….
9- ترویج و گسترش كلمات ، جملات و اشعار ضد اخلاقی
10- غیبت ناحق و زدن تهمت به دیگران
11- بی اهمیت و كم اهمیت نشان دادن فحشاء و منكر و ترویج انحرافات جنسی و فكری در جامعه

یکی از راههای تفریح و سرگرمی اشخاص به اصطلاح «مسیج باز»ارسال و دریافت پیامک های است که غالباً مضمون آنها توهین آمیز بوده و اقوام و خرده فرهنگ های ایرانی را به باد تمسخر می گیرد.خطاب این پیامک ها غالباً ترک ها،لرها،عرب ها،رشتی ها و...می باشد.متاسفانه این پیامک ها به وسیله ای برای سرگرمی، تفریح، شوخی و خنده اشخاص در مجالس ، محاقل و حتی محل کسب و کار تبدیل شده است. آنچه این پیامک ها به نمایش می گذارد ، ارائه تصویری ناخوشایند از اقوام ایرانی است. تعدد و فراوانی آنها نیز بر اساس قاعده «تاثیر تکرار» به ذهن خواننده پیامک القاء می کند که؛عقل گریزی و بی منطق بودن ،سادگی و اوج حماقت،قانون گریزی و قانون شکنی،جهل و بیسوادی، بی دینی و بی مبالاتی، لودگی ،کثیف بودن و عدم رعایت بهداشت و..) ویژگی بارز ترک ها ، لرها و عرب هاست و به همین آسانی اقوام شرافتمند ایرانی در معرض انواع تهمت ها و ناسزاها قرار می گیرند. متاسفانه تعداد و حجم این پیامک ها به اندازه ای فراوان شده که کلمه لر ،ترک و... با خنده و جوک قرین شده است و با شنیدن نام لر ، ترک ، عرب و... این پیامک ها در ذهن آدمی مجسم می گردد.

مصیبت بارتر اینکه،بدون اینکه در مفهوم این پیامکها اندیشه و تامل کنیم،بعضاً خودمان در رواج و گسترش آنها سهیم می شویم و این تصویر لودگی و ناخوشایند را برجسته تر و بزرگ تر به نمایش می گذاریم.این کار ناشایست نه تنها هویت فرهنگی ما که حاوی ارزشها و فضایل بسیاری است را تهدید و تخریب می کند بلکه با ارائه تصویری ناخوشایند و نامناسب از اقوام بزرگ،اصیل و باشرافت، بار گناه خود را سنگین کرده و بازار غیبت و تهمت رونق پیدا می کند و به دنبال آن می تواند با توهین ، تحقیر و تخریب دیگران ، اختلافات را دامن زده و مشکلات  فردی، خانوادگی و اجتماعی زیادی را به بار آورد.

اگر پیامک های حاوی توهین به لرها را در کنار اقدام نسنجیده و نامعقول عده ای کم سواد قرار دهیم که تلاش می کنند افراد فراماسون ، وابسته به بیگانگان ، معتادان به مواد مخدر و الکل ، مشهورین به فسق و فجور و بعضاً مطربان بدنام را به عنوان مشاهیر و نام آوران بختیاری معرفی نمایند ، انگاه معلوم می شود که گروهی جفاپیشه دانسته یا ندانسته می کوشند  تا هویت فرهنگی قوم پاک ، وطن دوست و شیعه مذهب لر را تخریب و نابود سازند و چهره وی را بیگانه از هویت با اصالتش نشان دهند.

به نظر می رسد ترویج پیامک های توهین آمیز و معرفی نادرست بختیاری ها ، دو روی یک سکه می باشد و سناریو و تله ای است که ما را در گرداب شبیخون فرهنگی غرق می سازد و از خود بیگانه می کند.

به همین دلیل گسترش پیامک های توهین آمیز کاری بس مذموم و گناهی نابخشودنی و .مصداق بارز تعرض به حقوق افراد(حق الناس)و گروههای انسانی به شمار می آید. استفاده های نادرست از تلفن همراه، ضمن آن كه از دید شریعت حرام و ناجایز است، از دید عقل، عرف و وجدان های پاك هم امری ناپسند و غیر اخلاقی محسوب می شود. بر اساس تعالیم و آموزه های دین مبین اسلام پیامک هایی با این مضمون در شمار سخنان «لغو» و «بیهوده» قرار می گیرد.

لغو به کار،رفتار و عملی غیرمفید و غیرعقلانی اطلاق می شود که فاقد نتیجه و هدف است. هیچ سود و فایده ای بر آن مترتب نمی شود و انسان آن را از روی نادانی انجام می دهد و عقل آن را نمی پسندد و زشت و ناروا می شمارد. در قرآن کریم و روایات ،از این قبیل امور با عنوان «لغو» و «عبث» یاد شده است. معادل فارسی آن«عمل بیهوده» است.«راغب اصفهانی» قرآن پژوه بزرگ، لغو را به معنای چیزی دانسته است که به آن اعتنایی نمی شود و انجام دادن آن از روی عقل و تفکر نباشد. (مفردات الفاظ قرآن کریم، ص ۷۴۲).استاد «حسن مصطفوی» براین باور است که لغو، اعم از آن است که در کلام، عمل یا موضوع خارجی باشد؛ مثل کلام غیرمفید و کار و عملی که نفع و سودی بر آن مترتب نباشد. (التحقیق، ج ۱۰، ص ۲۰۸) به طور کلّی سخنانی که نه جنبه¬ی علمی دارد و نه جنبه¬ی آموزشی، نه برای اجتماع مفید است نه برای فرد، نه جنبه¬ی تاریخی دارد و نه جبنه¬ی حوادثی در دایره¬ی سخنان بیهوده قرار می-گیرد.

مصادیق لغو

در آیات قرآن و روایاتی که از معصومین علیهم السلام نقل شده است، برای لغو مصادیق چندی بیان شده که به تعدادی از آنها اشاره می شود:
1-   کارهای باطل
2- تهمت و نسبت دادن گفتارهای باطل یا عملی ناروا به افراد از دیگر
3- سخن و اعمال بی فایده
4- سخنی که بدون ذکر خداوند و بیرون از دایره یاد الهی باشد.
5- غنا و موسیقی مطرب و غنایی
6- فحش و ناسزا
7-   سوگند و قسم های بیهوده

ریشه لغو

از نظر قرآن و احادیث، ریشه و خاستگاه لغو را باید در عوامل ذیل دانست:

1- جهل ، نادانی و بی خردی
خداوند سبحان در سورع قصص آیه 55 به صراحت جهل و نادانی را ریشه سخنان لغو و بیهوده می داند و می فرماید:«وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَقَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ لَا نَبْتَغِي الْجَاهِلِينَ »(و هرگاه سخن لغو و بیهوده بشنوند، از آن روى مى‏گردانند و مى‏گویند: «اعمال ما از آن ماست و اعمال شما از آن خودتان؛ سلام بر شما (سلام وداع)؛ ما خواهان جاهلان نیستیم!»

 2-ضعف ایمان
  با استناد به آیات 2و3 سوره مومنون  اهل ایمان و مومنان کسانی هستند که از سخنان لغو و بیهوده پرهیز و دور ی می کنند. چنانکه آمده است:« الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ»(مومنانی که اهل خشوع و نماز هستند و وقت خویش را به عبادت و نماز می گذرانند، ایشان نیز از لغو پرهیز می کنند؛ زیرا می دانند که هر عمل لغو و بیهوده ای به معنای فرصت سوزی از عمر بی تکرار و بی بازگشت و خسران و زیان بزرگ است).
از آیات فوق چنین استنباط می شود که اشخاصی که ایمانی ضعیف و اعتقاداتی سست دارند به سخنان لغو و بیهوده روی می آورند.

آثار و عواقب سخنان لغو

سخنان لغو و بیهوده زیان¬های بسیاری را به¬ همراه دارد که به برخی از آنها به صورت اختصار اشاره می-شود:

1- از بین رفتن صفای روح
که خود باعث غفلت از یاد خدا، از دست دادن شیرینی عبادت و ضعف ایمان می شود.

2- زیاد شدن لغزش و خطا
 رسول خدا صلی الله علیه و آله در این باره، می فرماید: «مَنْ لَمْ یَحْسَبْ کَلامَهُ مِنْ عَمَلِهِ کَثُرَتْ خَطایاهُ وَ حَضَرَ عَذابُهُ.»(کسی که سخن خود را جزو اعمالش به حساب نیاورد [و بی پروا حرف بزند]، لغزش هایش بسیار و عذابش نزدیک شده است.)

3- اتلاف وقت ، از دست دادن فرصت¬ها و تضییع عمر
 از نظر قرآن، انسان از بسیاری از مخلوقات الهی ارزشمندتر و به عنوان جانشین خدا در روی زمین انتخاب شده است و خداوند او را مأمور به عبادت خود و عمران و آبادانی زمین نموده است و پس از مدت زمان محدود، به سوی او بازخواهد گشت. بنایراین در این جهان دارای مسئولیت است و نباید یک لحظه از خود غافل باشد؛ زیرا چه¬بسا همین یک لحظه غفلت انسان را از سعادت و خوشبختی ابدی به شقاوت و بدبختی جاودانی بکشاند. سفارش همیشگی امیرالمؤمنین علی(ع) به تمامی حقیقت¬جویان این بود: «اى مردم! از خدا بترسید، هیچ¬کس بیهوده آفریده نشد تا به بازى پردازد و او را به حال خود وانگذاشته‏اند تا خود را سرگرم کارهاى بى‏ارزش نماید».

4- سخن بیهوده موجب گمراهی می شود.
 خداوند متعال در این بار ه می فرماید: «َ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْتَری لَهْوَ الْحَدیثِ لِیُضِلَّ عَنْ سَبیلِ اللّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ.. (لقمان: 6)»(و برخی از مردم، سخنان بیهوده سرگرم کننده را می خرند تا مردم را از روی نادانی، از راه خدا گمراه سازند.).

5- آسیب دیدن شخصیت افراد
بیهوده گویی و ناسنجیده سخن گفتن، موقعیت مناسب را از دست انسان می گیرد ، از ارزش او می کاهد،مردم را از اطراف او پراکنده می کند و شخصیت او نیز تحقیر می شود. امام علی علیه السلام می فرماید: « کَثْرَةُ الْهَذَرِ یَکْسِبُ الْعارَ»( بیهوده گویی زیاد، ننگ و عار به بار می آورد.)
همچنین در کلام آموزنده ی دیگری می فرماید: «لا تَقُولَنَّ ما یُوافِقُ هَواکَ وَ اِنْ قُلْتَهُ لَهْواً اَوْ خِلْتَهُ لَغْواً فَرُبَّ لَهْوٍ یُوحِشُ مِنْکَ حُرّاً وَ لَغْوٍ یَجْلِبُ عَلَیْکَ شرّاً.»(هر آنچه را موافق و دلخواه هوای نفس توست، مگو و اگر سخنی از سر لهو یا بیهوده بگویی چه بسا یک سخن سست، آزار مردی را از تو برنجاند و یک حرف بیهوده، بد کرداری را علیه تو بشوراند.)
حضرت علی علیه السلام در توصیه دیگری، می فرماید:«لا تَتَکَلَّمَنَّ اِذا لَمْ تَجِدْ لِلْکَلامِ مَوْقِعاً»( آن گاه که برای سخن زمان و مکان مناسبی نمی یابی، ساکت و خاموش باش).
چون نداری کمال فضل،        آن به  که زبان در دهان نگه داری
آدمی را زبان فضیحه کند      جوز بی مغز را سبک ساری
 
6- عذاب الهی ، خسران و زیان بزرگ
 خداوند در وصف حال افرادی که به کارهای باطل مبادرت می کنند، در آیه 83 سوره زخرف به رسول خود(ص) چنین می¬فرماید:«فذرهم يخضوا و يلعبوا حتى يلاقوا يومهم الذين يوعدون»(آنان را به حال خود واگذار تا در باطل غوطه ور باشند و سرگرم بازى شوند تا روزى را كه به آنها وعده داده شده است ملاقات كنند (و نتيجه كار خود را ببينند!)
در آیه¬ی 11و12 سوره طور در قرآن مجید چنین آمده است: « فَوَیْلٌ یَوْمَئذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ
الَّذِینَ هُمْ فى خَوْضٍ یَلْعَبُونَ»(واى در آن روز بر تکذیب‏کنندگان، همانها که در سخنان باطل به بازى مشغولند!)

7- سیاه کردن کارنامه اعمال
روزی حضرت علی علیه السلام در حال عبور از جایی، چشمشان به عده ای از جوانان افتاد که سخنان لغو و بیهوده می گفتند و می خندیدند.حضرت فرمود: چرا نامة عملتان را با این چیزها سیاه می کنید؟ گفتند: یا امیر المؤمنین! آیا این ها را می نویسند؟ فرمود: آری! حتی دمیدن نفس را هم می نویسند.

8- ایجاد کدورت، بدبینی و اعتماد
چون در ذات و ماهیت این سخنان لغو و بیهوده، توهین و تحقیر دیگران نهفته است،نقل و انتشار آنان می تواند باعث ایجاد کدروت و دشمنی ، بدبینی و بی اعتمادی در بین مردم شود.


 لزوم دوری و اعراض از لغو

ازآن جایی که اسلام برنامه ای برای زندگی بشر در دنیا دارد، به تمام جزئیات زندگی او توجه داشته و سبک خاصی از زندگی را ارائه نموده است که می بایست برپایه و اساس آن رفتار نماید.خداوند کریم در آیاتی از جمله ۶۲ سوره مریم، ۱ و ۳ سوره مؤمنون و ۷۲ سوره فرقان و ۵۵ سوره قصص و مانند آن، اجتناب از هرگونه کار لغو و بیهوده را امری مطلوب و پسندیده برشمرده و از مؤمنان خواسته تا از نزدیکی و عمل به این کارها اعراض نمایند؛ چرا که اعراض از امور لغو و بیهوده به معنای فراهم آوردن زمینه مناسب برای انجام کارهای مفید و سازنده قرارگرفتن در فرآیند متاله و خدایی شدن و درنتیجه رستگاری و فلاح است. از این رو در آیاتی از جمله آیات ۱و۳ سوره مومنون اعراض از امور لغو را به معنای دستیابی به رستگاری می شمارد، زیرا شرایط برای اعمال خوب و پسندیده ای چون نماز و روزه و مانند آن فراهم می آید.
بنابراین، انسان مومن و خردمند نه تنها گوش به کار لغوی نمی سپارد و تن به آن نمی دهد، بلکه هر گاه لغوی را شنید، بزرگوارانه می گذرد؛ زیرا بر این باور است که هر کس با اعمال خویش خود را می سازد و در آخرت و پایان و فرجام کار معلوم می شود که چه کسی سود برده و چه کسی زیان کرده است. از این رو می گویند: هر که به کار خویش. یا هر کسی کار خودش، بار خودش. (قصص، آیات ۵۲ و ۵۳)

در مواجهه با پیامک های توهین آمیز چه وظیفه ای داریم؟

مطابق آموزه های دینی همه مسلمانان موظف هستند در مقابل سخنان لغو و بیهوده رویه های زیر را در پیش بگیرند:

1- پرهیز،دوری و روی گردانی از سخنان بیهوده و لغو
خداوند متعال در خصوص مواجهه با سخنان لغو و بیهوده در آیه 55 سوره قصص، مؤمنان را این گونه توصیف مى کند:
وَ إِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَ قَالُوا لَنَآ أَعْمَالُنَا وَ لَکُمْ أَعْمَالُکُمْ سَلاَمٌ عَلَیْکُمْ لاَ نَبْتَغِى الْجَاهِلِینَ
و (مؤمنان) هر گاه سخنان لغو و بیهوده بشنوند، از آن روى مى گردانند و مى گویند: اعمال ما از آنِ ماست و اعمال شما از آنِ خودتان، سلام بر شما (سلامِ وداع و خداحافظى) ما خواهان جاهلان نیستیم.
در آیه سوم سوره مؤمنون نیز امده است:« وَ ا لَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ» (و (مؤمنان رستگار کسانى هستند که) از لغو و بیهودگى روى گردانند
در آیه 25 سوره واقعه شرح حال بهشتیان را چنین مى خوانیم:«لاَ یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْواً وَ لاَ تَأْثِیماً((بهشتیان) در آن (باغهاى بهشتى) نه لغو و بیهوده اى مى شنوند، و نه سخنان گناه آلود (به گوش آنها مى رسد).
رهایى از سخنان لغو و بیهوده آن قدر مهم و با ارزش است که به عنوان یکى از نعمتهاى بهشتى ،نشانه ایمان و مجوز ورود به بهشت معرّفى شده است. از آیات سه گانه فوق؛عبادالرّحمن، مؤمنان، بهشتیان، از شنیدن سخن لغو و بیهوده پرهیز مى کنند.

2- برخورد کریمانه با لغو و اهل لغو
پروردگار جهانیان در آیه های 63 تا 76 سوره فرقان، صفات بندگان خاص خدای رحمان را برمی شمارد که یکی از آنها، برخورد کریمانه و صبورانه با بیهودگی است. این نوع رفتار، از یک سو می تواند نشانه نارضایتی فرد از مسئله ای بدون پرخاش و مجادله باشد تا شخص بیهودگو به زشتی کار و گفتار خود پی ببرد و از سوی دیگر، این نوع رفتار برای همگان جذاب و دلپذیر است. اساساً فرد کریم با این بی توجهی و نارضایتی، اعلام می کند که از بیهوده گویان نیست و از آنها بیزاری می جوید. چنانکه در قرآن کریم آمده است: «َ الَّذینَ لا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِرامًا. (فرقان: 72)»(و کسانی که به باطل و دروغ شهادت نمی دهند و هنگامی که با لغو و بیهودگی برخورد کنند، بزرگوارانه می گذرند.)

3- نهی از سخن لغو و بیهوده
پروردگار حکیم، انسان را از گفتاری که هیچ سود و بهره ای برای او ندارد، بر حذر می دارد و در قرآن کریم، آدمیان را از بیهوده گویی نهی می کند، به گونه ای که شنیدن سخنان لغو را عامل باز دارنده آدمی از کمال می شمارد و دوری از بیهوده گویی را نشانه کرامت انسان می داند و می فرماید: «وَ إِذا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَ قالُوا لَنا أَعْمالُنا وَ لَکُمْ أَعْمالُکُمْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ لا نَبْتَغِی الْجاهِلینَ. (قصص: 55)»(و هر گاه سخن لغو و بیهوده بشنوند، از آن روی برمی گردانند و می گویند اعمال ما از آن ما و اعمال شما از آن خودتان، سلام بر شما ما خواهان جاهلان نیستیم.)
وقتی خداوند سبحان ، انسان را از سخنان لغو و بیهوده نهی می کند. بندگان وی نیز بر طبق وظیفه امر به معروف و نهی از منکر ، تکلیف دارند که مردم را به انجام کارهای نیک و شایسته تشویق و دعوت کنند و آنها را از انجام امور بیهوده و ناشایست نهی نمایند و کریمانه و با زبان نرم و از روی خیرخواهی همنوعان خود را به دوری و ترک اعمال ناشایست دعوت کنند.

4- تلاش برای همانند سازی محفل های دنیوی با مجلس های بهشتی
در قرآن کریم وقتی از بهشت، به عنوان محفل برگزیدگان، دوستداران و پاکان درگاه الهی سخن به میان می آید، خداوند، پاکی از لغو و بیهوده گویی را یکی از ویژگی های برجسته آن می شمارد. اهل بهشت نه لغو می گویند و نه لغو می شنوند( لا تَسْمَعُ فیها لاغِیَةً؛ در آن سخن لغو و بیهوده ای نمی شنوند. (غاشیه: 11). قرآن کریم همچنین می فرماید:«لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْوًا وَ لا تَأْثیمًا إِلاّ قیلاً سَلامًا سَلامًا. (واقعه: 25 و 26)»(در آنجا سخنان بیهوده و گناه آلود نشنوند و گفته نمی شود در آنجا، مگر سخنی که سلام است و سلام.
در آیه ای دیگر نیز به پاکی و پیراستگی مجلس بهشتیان از لغو اشاره می کند و می فرماید:«لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْوًا وَ لا کِذّابًا»(در آنجا سخن لغو و دروغی نمی شنوند. (نبأ: 35)
وظیفه ما مسلمانان این است که، در مجلس ها و محفل ها، از رفتارهای اهل بهشت الگو برداریم و مانند آنان از بیهودگی دوری گزینیم. 

نتیجه

 ارج نهادن به مقام شامخ اقوام اصیل و بزرگ ایران ، اراده ای راسخ و عزمی استوار می خواهد.

برای حفظ شان و کرامت همه ایرانیان و تکریم تک تک هم وطنانمان ، بیایید از خودمان شروع کنیم.

با پیروی از دستورات نجات بخش و عزت آفرین قران کریم ، از همه سخنان لغو و پیامک های توهین آمیز روی بگردانیم ، آنها را تحریم کنیم و همگان را  به دوری و پرهیز از این کار دعوت کنیم.

منبع : سایت آزاد مردان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: