نویسنده و پژوهشگر:حسین چراغیان بختیاری

یکـی پـارسی بــودبس نـامــدار    که سرخابش خواندی همی شهریار

فردوسی بزرگ

نویسنده و پژوهشگر: حسین چراغیان بختیاری

این نوشتار به جهت معرفی دو مکان بختیاری نشین با موضوعات؛جغرافیای طبیعی، شرایط اقلیمی پوشش گیاهی و جانوری، آثار باستانی، جاذبه های گردشگری، مردم شناسی،بررسی وجه تسمیه و انعکاس مشکلات ودرد و رنج بدبختی این دیار فراموش شده نگارش یافته که امیدواریم برای دلسوزان و علاقمندان اینگونه مباحث مفید واقع گردد.شوربختانه درحالی که برخی در کاخ ها و آسمان خراشهای مرفه پایتخت و مراکز استانها آرمیده اند عده ای از مردمان نجیب و شریف بختیاری مانند مردمان عهد عتیق در کندی ها و ساختمان های سنگی بدون ملات به نام لیر زندگی می کنند که در عصر حاضر می تواند برای دست اندر کاران و وجدان بشری مایه ننگ و سرافکندگی باشد لذا امیدواریم با یاری خداوند بزودی این نابسامانی ها با همت جمعی مردم و مسئولان مرتفع گردد.

ادامه در ادامه مطلب...

نویسنده و پژوهشگر:  حسین چراغیان بختیاری

شهر بازفت با ادغام تلورد و چمنگلی تشکیل شده، به عبارت دیگر بخش بازفت به مرکزیت شهر بازفت است. برابر آمار رسمی بخش بازفت 15هزار نفر جمعیت،30 هزار عشایر عبوری، 72 روستا و در 115 کیلومتری شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است. بازفت ازدو قسمت بازفت بالا و بازفت پایین تشکیل شده ساکنین بازفت بالا به مرکزیت مازه سوخته و چبت شامل طوایف موری،منجزی، للری، ذلقی، سادات و غلام قطب الدین عبدالله ،بابادی گاشه،شیخ سلیمان احمد و چهارلنگ الهیاری می باشند و ساکنین بازفت پایین به مرکزیت تلورد(چم قلعه) و چمنگلی عمدتا ازطوایف، موری، شیخ رباط، کیارسی،ممبینی، سهید گورویی، بامدی و گندلی هستند، مردم بازفت در جریان جنگ ایران و عراق چند جانباز و دو شهید تقدیم به این آب و خاک کرده است...

نویسنده وپژوهشگر: حسین چراغیان بختیاری

شهر گلگیر  بین 49درجه و 10 دقیقه تا 49 درجه و 59 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و30 درجه و 37 دقیقه تا 31 درجه و5/41 دقیقه عرض شمالی از خط استواقرار گرفته است.

از مهمترین ارتفاعات گلگیر کوه آسماری است که 1390 مترار سطح دریا ارتفاع دارد.فاصله مرکزاین شهر تاشهرستان مسجدسلیمان به طول 45 کیلومتر و تا مرکز استان 170 کیلومتر و تا پایتخت994 کیلومتر و از نقطه صفر مرزی یعنی پل سی میلی تا شهرستان هفتگل 15 کیلومتر و تا شهرستان رامهرمزد حدود 40 کیلومتر به عبارتی دیگر گلگیر از طرف جنوب شرق به شهرستانهای هفتگل و رامهرمز و از طرف شمال شرق به شهرستان ایذه و از سوی غرب به شهرستان مسجد سلیمان و از جانب غرب و جنوب غرب به منطقه نفت سفید و شهرستان شوشتر منتهی گردیده است.

ادامه در ادامه مطلب....

                                          یاد  باد    آن  روزگار   و  آن   اَیامِ   اولی
                                          که  بُنه  اولاد  بود   و    بُنه وار  جانعلی
                                          بُنه ی   دیگر   خدادادوند   و  تلخاب نظر
                                          همجوارش  شامصیروند  و کنارش گندلی
                                          سرگچ و آب قلعه و شوکل راکی ازکیارس
                                          پهلو   دارش  گندلی  در  آبژدان   مدملی
                                          هم صفا مرسوم  بود و هم  وفا و  عاطفه
                                          صاحب  فهم   و  کمال و معنویات، پر دلی
                                          مردمان آن زمان چه شوروشوقی داشتند
                                          از برای  مهر    ورزی  و  وفاق  و  همدلی
                                          عشق بود و دوستی بود  و صفا و سادگی
                                          پشت مردان شجاع،زن های جامه مخملی
                                          مجلس آرایان می آوردند دلهارا  به   وجد
                                          شیر مردان با سواری شیر زن ها با  کِلی
                                          بوی   نان   تازه  و  دود   بلند   چاله  ها
                                          بود جاری صبح تا شب از سوی هر منزلی
                                          بس مقدس بود  وجاق  و ذکر نام  نعمات
                                          قسم  نان و نمک بود ، نقل در هر محفلی
                                          تو بمیری،من بمیرم، بختِ بَوم،ارواح  دات
                                          زین قبیل سوگندها ردو بدل می شد کُلی
                                          سرشب آوای سگ، نیمه شب غورباقه ها
                                         سپیده      دم    بانگ    خروسِ     کاکُلی
                                         آنچنان   آرامشی   بود،  پایدار   و  برقرار
                                          زیرسقف خانه های سنگ و چوب وکاهگلی
                                          یاد  آن  روز ها  بخیر  و  لوکه های بادمی
                                         خیمه ها چادر سیاهُ، کپر ها چوب چندلی
                                          حال که آمد نامی  از بنه ی اولاد در میان
                                          یاد  آسهراب  به   خیر  و  اقتدار  سبزعلی
                                          یاد سردار اسعد و مشروطه خواهان  دلیر
                                          یاد امان الله خان و آرسول و خسرو و آ نور علی
                                          سال های خشکسالی، مشکل و پر ماجرا
                                          خان ایل، می کرد ایثار، تا نباشد مشکلی
                                          حاج حسن آقا ، پزشک  حاذق ،  ایل بزرگ
                                          مردی  دانا و  درستکار  و  حکیم   عادلی
                                          پا به مکتب نا گذاشته، کیمیاگر شد  نگار
                                          آن که طبعش سنتی بوده و، علمش ازلی
                                          دربر خصم  خبیثی  همچو  تازی و  مغول
                                          اندیکا  بوده  دژ  مستحکم  و   جان حایلی
                                          ما که داریم گل به پیشوازعزیزان می بریم
                                          بهتر  آن  که  بر  سر  سبد  باشد سمبلی
                                          یاد شهید  علی گدا ، مرتضیِ،  پور حسین
                                          یاد مجموع شهیدان وطن آقا بهنام و  علی
                                          ذکر   نام   نامی ، بهنام   و   همرزمان  او
                                          می کند آیینه ی  دل  را شفاف  و صیقلی
                                          عاشقان  راستین ، سینه  سوخته ی وطن
                                          دست  های   پینه   بسته ، پاهای   تاولی
                                          چشم دل بگشا و بستان را به کاوید بادقت
                                          شاید برجا مانده است،مشت پری از بلبلی
                                          مطربا  بنواز   که  از   آهنگ   تو  و شعر ما
                                          باز به رقص  آید  دو باره  کبکی و  قرقاولی
                                          بذر  لعلی  کاشتیم  ما   در  میان  بوستان
                                          تا از این دفتر بچیند بعداز این هرکس گلی
                                          ما سرودیم شعر ناب و شادمانی بخش را
                                          تا جذاب  آید به  چشمی و  نشیند بر دلی
                                          همزمان   تقدیم  باد  برگندلی و  مدملیل
                                          از  چراغی  و    جوادی   هدیه  نا   قابلی
 
............... شادباشید

سراینده،حسین چراغیان بختیاری و ابراهیم جوادی نسب ـ فروردین 1399

اگر رستم آید به این  سرزمین
نه شنگل بماند نه خاقان چین

در سال 691 هجری قمری قبایل چادر نشین لر به قیام بزرگی علیه تجاوز مغول ها دست زدند و شهر اصفهان را از اشغال متجاوزان بیرون آوردند و راه را در محال اربعه بر آنها بستند...!

ادامه در ادامه مطلب...

 
به نیکی گراییم  و  فرمان   کنیم
به داد و دهش  دل گروگان کنیم

یکی از نهادهایی که در انقلاب اسلامی پا به عرصه وجود گذاشت جهاد سازندگی بود،هر چند وظیفه این نهاد  مبارزه بافقر و محرومیت در روستاها و مناطق عشایری بود اما با وقوع جنگ تحمیلی عملا پشتیبانی همه جانبه در سطوح  مختلف جبهه ها را نیز بر عهده گرفت، ویژگی اصلی این نهاد، مردمی بودن آن بود که زبان زد خاص وعام گردید وهمین ویژگی باعث شد بیشترین و موثرترین نقش راجهت ساماندهی کمک های مردمی به جبهه ها را ایفا نماید ،ابتدا در مرکز کشور و بمرور در مراکز استانها و شهرستانها ستاد پشتیبانی جنگ تشکیل گردید.

ادامه در ادامه مطلب....

نویسنده و پژوهشگر: حسین چراغیان بختیاری

به مناسب چهلمین سالگرد در تاریخ 27 مهرماه 1359 - خرمشهر

شهید بهنام محمدی راد پسرحاج روزعلی پسرکربلائی محمد پسر علی محمد ازایل معظم بختیاری واز طایفه مدملیل راکی است، آعلی محمّد چهار پسر به نام‌های:]کربلایی[ محمّد، عجم ،فریدون و نصیر داشت.کربلایی محمّد هم دو پسر به نام‌های: سلیمان و روزعلی داشت و روزعلی چهار پسر به نامهای داریوش، شاهپور، بهزاد و بهنام داشت، کربلایی محمّد نیای شهید بهنام محمدی از مجاهدین انقلاب مشروطه از یاران کربلایی امان الله مدملیل ملقب به میرزا امان الله خان بختیاری بود.

ادامه در ادامه مطلب...

نویسنده و پژوهشگر:  حسین چراغیان بختیاری

شهر بازفت با ادغام تلورد و چمنگلی تشکیل شده، به عبارت دیگر بخش بازفت به مرکزیت شهر بازفت است. برابر آمار رسمی بخش بازفت 15هزار نفر جمعیت،30 هزار عشایر عبوری، 72 روستا و در 115 کیلومتری شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است. بازفت ازدو قسمت بازفت بالا و بازفت پایین تشکیل شده ساکنین بازفت بالا به مرکزیت مازه سوخته و چبت شامل طوایف موری،منجزی، للری، ذلقی، سادات و غلام قطب الدین عبدالله ،بابادی گاشه،شیخ سلیمان احمد و چهارلنگ الهیاری می باشند و ساکنین بازفت پایین به مرکزیت تلورد(چم قلعه) و چمنگلی عمدتا ازطوایف، موری، شیخ رباط، کیارسی،ممبینی، سهید گورویی، بامدی و گندلی هستند، مردم بازفت در جریان جنگ ایران و عراق چند جانباز و دو شهید تقدیم به این آب و خاک کرده است...

میرزا امان الله خان بختیاری

همان هر چه زرین به پیش اندر است    اگر طاس و جام است وگرمجمراست)فردوسی(  

یک برگ از این دفتر – شیرین تر از عسل، روشن تر از طلا ؟

کـند کلهـم ز قسم حـمــــد، خــدا ز نعـت پیـغمبر

نمائیم از دل و جـان، هر زمـان مداحــی حـیـدر